คงจะไม่กินกับปัญญาเท่าไหร่นัก หากนักเดินทางคนหนึ่งบอกว่าเป้าหมายของเขานั้นยังอยู่อีกไกล แต่ตัวเขาเองนั้นกลับง่วนอยู่กับการสร้างบ้านหลังใหญ่โตระหว่างพักแรมข้างทาง เราคงจะคิดว่าเขาคงลืมเป้าหมายไปแล้ว หรือไม่ก็ไม่ได้มีเป้าหมายตั้งแต่แรก สิ่งที่พูดคงเป็นเพียงขนนกบนตราชั่งแห่งความจริงเท่านั้น...
หนึ่งในคุณลักษณะของอัลลอฮ์คือการรักที่จะให้อภัยโทษแก่บ่าว เมื่อเขาสำนึกผิดและขออภัยโทษต่อพระองค์ ดังนั้นมันไม่ใช่เรื่องน่าอายอะไรที่จะยอมรับสารภาพว่าเราอ่อนแอเมื่อเรากระทำผิด เป็นความอ่อนแอที่เราเองก็อยากปรับปรุงมันให้เข้มแข็ง แต่ก็ยังพ่ายแพ้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า การหลอกคนอื่นและตนเองว่าเราดีเยี่ยมอยู่แล้วอย่างไม่มีทางทำผิดพลาดได้ ไม่ใช่คุณลักษณะของมนุษย์ที่ควรจะเป็น...