ช่วงบ่ายของวันที่ฝนตกในโรงเรียนแห่งหนึ่ง หลังจากที่ฝนเม็ดสุดท้ายได้สัมผัสกับพื้นดิน นักเรียนทุกคนต่างก็ทยอยเดินออกจากโรงอาหาร เสมือนนักโทษที่ถูกปลดปล่อยสู่อิสรภาพ ไม่สิ สำหรับนักเรียนบางคน นี่อาจจะเป็นการเดินทางจากอิสรภาพสู่การจองจำในห้องเรียนก็เป็นได้ ในเมื่อการเรียนคือสิ่งที่พวกเขาเกลียดขนาดนั้น...
หลาย ๆ คนคงเคยประสบกับช่วงเวลาหนึ่งในชีวิต ที่ไม่แน่ใจในความความหมายของตนเองว่า เรามีความหมายอะไรกับโลกใบนี้บ้าง เรามีความหมายอะไรกับใครสักคนบ้างหรือเปล่า? เราจะนิยามความหมายของเราอย่างไร ณ ช่วงเวลาชีวิตสั้น ๆ ที่ได้เกิดมานี้? ไม่ว่าตอนนี้เราจะรู้หรือไม่รู้ความหมายนั้น แต่อย่าลืมว่าครั้งหนึ่งเคยมีใครบางคนเคยให้ความหมายของเราในวันที่เราเกิดมาลืมตาดูโลกเป็นครั้งแรก ส่วนใหญ่คน ๆ นั้นก็คือพ่อแม่ของเรา และความหมายนั้น...