ในบรรดาสรรพสิ่งทั้งมวล
ความคิดจิตใจของเราเป็นสิ่งเดียวที่เราสามารถควบคุมได้อย่างสมบูรณ์
ทรราชอาจกักขังร่างกายของเราได้
แต่ไม่อาจกักขังความคิดของเราได้
จอมกษัตริย์สามารถบังคับให้เราก้มหัวสวามิภักดิ์ได้
แต่ไม่สามารถบังคับจิตใจของเราให้ก้มกราบได้
โรคอัมพาตสามารถต่อต้านการควบคุมร่างกาย
แต่ไม่อาจต่อต้านจิตนาการไม่ให้โลดแล่นไปยังสุดขอบจักรวาลได้
นี่คือพลังของความคิด
อำนาจอันยิ่งใหญ่ที่พระเจ้าให้อาญาสิทธิ์แก่เราโดยสมบูณ์
แม้พระองค์สามารถทำให้มนุษย์ทุกคนยอมจำนนต่อพระองค์ได้
เฉกเช่นที่พระองค์กำหนดให้สรรพสิ่งต่าง ๆ ยอมจำนนต่อพระองค์อย่างสิ้นเชิง
แต่มนุษย์นั้น…
พระองค์กลับให้อิสรภาพอย่างเต็มที่ในการเลือกสิ่งต่าง ๆ ด้วยตนเอง
มนุษย์สามารตัดสินใจว่าจะเชื่อฟังหรือปฏิเสธพระองค์
มนุษย์สามารถเลือกที่จะภักดีหรือต่อต้านพระองค์
เราถูกอนุญาตให้ใช้เวลาทั้งชีวิตที่จะทำสิ่งต่างๆ ตามคำสั่งใช้
หรือละเมิดคำสั่งห้ามโดยไม่ถูกแทรกแซงเลย
นี่คืออิสรภาพสูงสุดที่สิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ ในจักรวาลพึงได้รับ
แต่…
แน่นอนว่าอิสรภาพนี้ไม่ใช่สิ่งให้เปล่าที่ไร้ความหมาย
อำนาจแห่งการตัดสินใจไม่อาจมอบให้กับคนที่ไร้ความรับผิดชอบ
สิทธิอันมากมายย่อมมาพร้อมหน้าที่ที่พึงปฏิบัติบางประการ
และความรับผิดชอบของคนที่ได้รับมอบหมายให้ถือครองอำนาจนี้
คือรางวัลและบทลงโทษตามที่แต่ละคนได้เลือกไว้
แต่ละทางเลือกนั้นถูกแจกแจงไว้แล้วซึ่งผลตอบแทนที่ตามมา
การที่เรารู้ว่าอะไรควรทำแต่ไม่ทำ และรู้ว่าอะไรไม่ควรทำแต่ก็ยังทำ
นั่นก็เพราะเราได้คิดคำนวนและยอมรับแล้วถึงผลลัพธ์ที่ได้จากมัน
เมื่อวันที่ผลตอบแทนถูกจ่ายคืนแก่ผลแห่งการกระทำ
ถึงตอนนั้นก็เหลือเพียงทางเลือกเดียวเท่านั้น
คือน้อมรับโดยศิโรราบอย่างไม่อาจขัดขืนได้เลย
